Beste klant, banden plakken doe ik niet.
Tenzij
ik er écht niet onderuit kan komen.
Dat
is een principe van me.
Maximale winst, minimale inspanning.
Maximale winst, minimale inspanning.
Daarbij: banden
plakken is wérk!
Zoeken
naar het lek, buitenband nalopen...
Krijg ík een stuk glas in mijn
duim, of erger!
"Liep
de band héél langzaam leeg, zegt u?"
Uitgesloten!
Dat gezoek, veel te lastig!
Dat gezoek, veel te lastig!
Godzijdank
zie ik gebruikssporen op het profiel...
"Bellen zal ik u, over een uurtje of wat."
Die
fiets van u staat dan nog gewoon in de zaak.
Ik
kan mijn werkplaats niet volhangen met half afgemaakte fietsen!
Als u
niet meteen opneemt pak ik eerst een andere, vandaar.
Als u wel opneemt hoort u van mij dat uw
binnenband versleten is.
"Helaas mevrouwtje, met déze band kan ik geen garantie geven!"
"Wat dat kost, inclusief nieuwe binnenband?
Twintig
eurootjes, mevrouwtje.
Nog iets: die buitenband is ook niet meer nieuw.
Ik
adviseer u om deze ook meteen te vervangen."
"Wat
dat kost?
Alles
bij elkaar vijfenveertig eurootjes, mevrouwtje."
"Goed
hoor, als u erop stáát!
Dan vervang ik alleen de binnenband voor u..."
"Wilt
u even rustig doen!
Een uur terug gewandeld omdat uw band weer langzaam is leeg
gelopen, vlak nadat u mijn zaak verlaten had?
Ik
had het nog zo gezegd, mevrouwtje: de buitenband is óók aan vervanging toe.
Helemaal uw eigen schuld!"
"Ja, natúúrlijk
voelen wij altijd of er geen scherf zit in de buitenband...
Ik
weet het goed gemaakt: zonder extra kosten plak ík uw nieuwe band.
Vooral vervelend
voor mij, snapt u!
Want ík moet weer met úw fiets aan de slag.
Want ík moet weer met úw fiets aan de slag.
Voor
nop!
Als
hij weer leegloopt houdt het overigens wel op."
"Dat hoort u goed: zonder nieuwe buitenband geen garantie."
"Bent u daar alweer?
Doe eens rustig!
Ik heb u gewaarschuwd: de buitenband was versleten..."
Ira Glas (1983)
