Architect en socioloog Mári Glas (1968) buigt zich over noodlijdende vraagstukken in wetenschap en samenleving. Onder zijn redactie schrijven zijn (half)zussen Rémi ('55), Lis ('57), Mila ('68) en Ira ('83) Glas op hun Eigen Wijze met hem mee, over zelfgekozen onderwerpen. Waar het langer moet, laten zij hun ideeën rijpen op eikenhout en vullen hun eigen blogs hiermee. Waar het korter kán schenken zij hieruit gezamenlijk een Glaasje, van maximaal 300 milliliter, oftewel 300 woorden. Proost!


zaterdag 11 augustus 2018

'Made in China 2025': Orwells '1984' is er niets bij

‘De techniek zal ons redden’, gelooft menigeen.
Zo geloven positief ingestelde mensen dat zelfs de klimaatverandering te bestrijden is met techniek.
Ze hebben geen ongelijk.
Met de kanttekening dat klimaatverandering zónder techniek óók te stoppen is.
Bijvoorbeeld als we onmiddellijk stoppen met vliegen en/of vlees eten.
Dan hoeven we ons zelfs niet langer te verdiepen in de optimale technische isolatie van woningen.

Maar van mensen met blind vertrouwen in technische mogelijkheden mogen we rustig doorgaan met vliegen en vlees eten.
In het verleden heeft de mens toch ook ‘alles’ op kunnen lossen dankzij wetenschap en techniek?
Zo werden akelige ziektes uitgebannen door antibiotica, enzovoort.
Als de nood aan de man komt hebben we altijd nog de techniek!

Nu klopt het natuurlijk dat onze technische mogelijkheden vrijwel onuitputtelijk zijn.
Maar de vraag is altijd: met welk doel worden ze gebruikt?
Bestrijding van klimaatverandering of – zomaar een greep – ter controle, handhaving en onderdrukking van (kritische) minderheden en/of ‘onschuldige’ burgers?

Neem China, dat momenteel trots voorop loopt in de ontwikkeling van de allernieuwste technieken.
Dankzij het project ‘Scherpe ogen’ kan 90% van de Chinezen binnen drie seconden worden gevonden in een database.
Op sommige drukke kruispunten kan niemand meer ongestraft door rood lopen, tenzij je er tegen kunt dat je beeltenis levensgroot op een scherm verschijnt.
Ongewenste Moslim-minderheden worden in het gareel gehouden.
Zelfs kinderen staan soms al onder permanent toezicht.
Een camera – door de kinderen ‘Slim-oog’ genoemd – registreert middels gezichtsuitdrukkingen slecht opletten of wegdromen, op straffe van lagere cijfers.
Dit alles dankzij technische hoogstandjes als gezichtsherkenning, waarmee overigens elders eveneens wordt geëxperimenteerd.

Inderdaad, '1984' is er niets bij. 
Want in Orwells visionaire nachtmerrie beperkt de permanente beeldschermcontrole zich tot partijleden.
Maar in 'Made in China 2025' kan niemand meer ontsnappen.

Kortom: alle techniek is denkbaar.
Het is maar waar je het voor gebruikt.

Mila Gras-Glas (1968)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten