November vorig jaar
voelde ik ineens een bult, onder mijn schildklier.
Het deed pijn, maar niet heel erg.
Mij leek het een
schildklierontsteking.
Want ik herkende de pijn,
van een schildklierontsteking na mijn eerste bevalling.
Ik ging naar de
huisarts.
‘Duidelijk een
bult’, aldus mijn huisarts, ‘dat wordt bloedprikken, en een echo’.
‘Wat kost dat?’
vroeg ik.
‘Dat kan ik niet
precies zeggen, maar het loopt snel op.’
‘Kan ik er ook mee
wachten?’, vroeg ik,
“Ik heb het eerder meegemaakt en jaren bij een specialist gelopen. Maar uiteindelijk ging het vanzelf over. Als ik wacht houd ik in ieder geval van mijn eigen risico voor 2017 in mijn zak’.
“Ik heb het eerder meegemaakt en jaren bij een specialist gelopen. Maar uiteindelijk ging het vanzelf over. Als ik wacht houd ik in ieder geval van mijn eigen risico voor 2017 in mijn zak’.
Mijn huisarts keek
moeilijk.
‘We kunnen wel
wachten tot januari. Als u maar belooft dat u on-mid-del-lijk langs komt zodra er
iets verandert. Want zonder vervolgonderzoek kan ik mijn werk niet doen’.
Ik beloofde het.
In januari zat
de bult er helaas nog steeds.
Al deed ie geen pijn
meer.
Er zat alleen nog
een vervelend, beklemd gevoel.
Ik ging terug naar
de huisarts en vroeg hoe groot de kans op kanker eigenlijk was.
‘Klein’, aldus mijn
huisarts, ‘In normale omstandigheden is schildklierkanker zeldzaam. Maar ik wil
wél weten wat het is’.
Ik nam het risico.
In maart was de bult
verdwenen.
Maar mijn
driehonderdvijfentachtig euro gelukkig niet.
Dat wil zeggen: het
ging op aan mijn dagelijkse levensonderhoud.
Door omstandigheden helaas
geen overbodige luxe.
Een maand
geleden kreeg ik ineens hevige kiespijn, onder een kroon.
De tandarts maakte
een kiekje en verwees mij door naar de kaakchirurg: een kaakontsteking.
Daar ging mijn eigen
risico, alsnog!
‘Soms kan het
lichaam zo’n ontsteking zelf verslaan’, zei mijn tandarts.
Wederom waagde ik
het erop.
Een maand later was
de pijn gelukkig verdwenen.
Hopelijk hoef ik dit kalenderjaar geen risicovolle afwegingen meer te maken.
Lis Glas (1957)
* 'Remgeld': in de media gebruikt voor eigen risico in de zorg. Lees ook: 'Remgeld: voor zieke, zorgverlener of snelheidsduivel?', Mári Glas
Geen opmerkingen:
Een reactie posten