Architect en socioloog Mári Glas (1968) buigt zich over noodlijdende vraagstukken in wetenschap en samenleving. Onder zijn redactie schrijven zijn (half)zussen Rémi ('55), Lis ('57), Mila ('68) en Ira ('83) Glas op hun Eigen Wijze met hem mee, over zelfgekozen onderwerpen. Waar het langer moet, laten zij hun ideeën rijpen op eikenhout en vullen hun eigen blogs hiermee. Waar het korter kán schenken zij hieruit gezamenlijk een Glaasje, van maximaal 300 milliliter, oftewel 300 woorden. Proost!


dinsdag 31 januari 2017

Ons Soort Samenleving (OSS)

In “Hun doel: dat wij nu elkaar beschuldigen” introduceert Tom-Jan Meeus de aanduiding “ons soort maatschappij”.*
Ons Soort Mensen (OSM) – gewoonlijk gebruikt voor de sociale en financiële bovenlaag – is genoegzaam bekend.**
Maar “ons soort maatschappij” is voor mij nieuw.
“Wij”: Ons Soort Maatschappij.
“Hun”: hún soort, dat klaarblijkelijk niet wil deugen.
Je moet er dus bij horen.
Bijvoorbeeld op grond van (bijzondere, hoogstaande) kwaliteiten.
Net als OSM eigenlijk.

Ter onderscheiding van OSM pleit ik voor de aanduiding Ons Soort Samenleving (OSS).
Niet te verwarren met ORS: een middel tegen uitdroging.
Waar ORS de fysieke vochtbalans herstelt, herstelt OSS de ratiobalans van het maatschappelijk lichaam.
OSS, tovermiddel tegen:
De ontwrichting van ons soort maatschappijen – naarmate wij minder met verstand en meer [met?] emotie reageren.*
Het goede nieuws is dat Meeus’ artikel nu eens niet gaat over mensen die onvoldoende “geïntegreerd” zijn.
Of misschien tóch?!
Zoals Wilders Moslims beschuldigt van achterlijkheid, zo beschuldigt Meeus populisten én hun achterban van achterlijkheid:
In feite wordt onze manier van leven al het hele jaar op de proef gesteld.
Onze levenswijze: “democratie”, (objectief!) “nieuws”, “rationele analyse”, “verstand”.
Aldus Meeus.
Dit in flagrante tegenstelling tot “een emotioneel overbeladen klimaat” waarin “persoonlijke getuigenissen” de boventoon voeren.

Neem Bommels trouwe bediende Joost, helaas het prototype PVV-stemmer:
'Er zijn te veel lieden, dat is de moeilijkheid. Als mijn partij het voor het zeggen had, zou de overheid krachtig ingrijpen.' De dienstbare Joost vertegenwoordigt De Kleine Man die bang is voor De Buitenlander.*** 
Typisch geval van een verstoorde ratiobalans:
Bij al dit soort gedrag [...] zien we telkens dat emoties het van het verstand winnen. Elke reclamemaker en spindoctor weet dat emotie de effectiefste vorm van communicatie is. Ráák mensen.*
“Elkaar beschuldigen” is echter géén oplossing, volgens Meeus.
Tenzij iemand “vergeven is van emotionaliteit”, natuurlijk.

Kortom: herstel uw ratiobalans.
Neem OSS!

Mári Glas (1968)


* Tom-Jan Meeus, “Hun doel: dat wij nu elkaar beschuldigen”, NRC Handelsblad, 19 december 2016.
*** Joost Pollmann, “Het grauw kent zijn plaats niet, uit de Volkskrant, 6 januari 2019

Geen opmerkingen:

Een reactie posten