In
Nieuwsuur* een bericht over verontruste apothekers, die melding maken van
“gekaapte” medicijnen.
Het
betreft middelen die al sinds jaar en dag op de markt zijn, maar waarvan de
productie plotseling door een ander bedrijf is overgenomen.
Zo kocht
een Brits bedrijf in een half jaar tijd vier geneesmiddelen op, die onmiddellijk
fors in prijs werden verhoogd.
Aan de pillen veranderde overigens niets.
Volgens
het Britse bedrijf zijn de prijsverhogingen het gevolg van “hogere
productiekosten”.
Pillen
tegen manische depressiviteit, die voorheen 4,75 euro kostten, brengen ineens
zeventien euro op.
De prijs
van een eenvoudig middeltje (2,85 euro) werd plotseling verzevenvoudigd (19,70
euro).
Sommige pillen
werden zelfs zomaar acht of zelfs tien keer duurder.
Dat de
pharmaceutische industrie “alle kansen grijpt” op het gebied van lucratieve
verdienmodellen is bekend.
En dat
hier “niets tegen te doen is”, zoals Nieuwsuur meldt, is evenmin een
verrassing.
Volgens
de Britse ondernemer vallen de prijsverhogingen binnen “wettelijke marges”.
Vrij
vertaald: tegen hun topadvocaten begin je niet veel.
Maar nu
komt het.
Nederlandse
ziektekostenverzekeraars vergoeden uitsluitend de oorspronkelijke prijs van de medicijnen!
Dit
betekent dat patiënten – bovenop hun eigen risico! - nog eens tientallen of
zelfs honderden euro’s moeten bijbetalen.
In het
geval van de bovengenoemde verveelvoudigingen komt dit neer op verreweg het
grootste deel van de kosten.
De
eerste “zorgmijder” die haar medicijnen – in dit geval tegen manische
depressiviteit – niet langer kon betalen was al gespot.
Dat
ziektekostenverzekeraars niet bereid zijn om voor die prijsverhogingen op te
draaien ligt, wederom, geheel in de lijn der verwachtingen.
Het zijn
ondernemers!
Maar dat
ook de overheid hier niet thuis geeft, kán niet waar zijn.
Hier
haak ik af.
Zijn wij
niet – tegen aanzienlijke premies! – verplicht verzekerd tegen ziektekosten?
Ziektekosten:
de kosten van (eventuele) behandelingen.
Niet
burgers blijken verzekerd tegen extra zorgkosten, maar hun verzekeraars.
Een veilig
idee!
Mári
Glas (1968)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten