Leven doet hopen, maar kies wél bewust!

Al jaren en jaren is de VVD de grootste partij.

Gevolgen: snel toenemende ongelijkheid, uitgeholde publieke voorzieningen, natuur en cultuur verpatst en uitgemolken. 

Nog even en ons laatste (openbaar toegankelijke!) natuurgebied is er ook geweest.

Maar de partij is democratisch gekozen.

Kiezers: wie zijn jullie en waarom doen jullie jezelf dit aan?

Volgens filosoof Alain de Botton neigen mensen ertoe om zich met winnaars te identificeren.

Vanuit optimisme en/of zelfoverschatting negeren ze de statistische werkelijkheid en/of beschouwen zichzelf als de kansrijke uitzondering:

Een zekere mate van financiële kwetsbaarheid oftewel loser zijn, is statistisch gezien de norm. […] In loserslanden zijn kiezers zo vriendelijk dat ze ervan uitgaan dat ze losers zijn en zullen blijven en daarom proberen ze de omstandigheden zo prettig mogelijk te maken. […] De vraag is of we stemmen voor een samenleving die een afspiegeling is van onze statistische werkelijkheid. Door te aanvaarden dat we welhaast zeker losers zijn en losers zullen blijven, kunnen we […] samenspannen om in een samenleving te wonen waarin de consequenties van ons falen heel wat minder erg zijn.*

Oftewel: de kans dat u, lezer, op dit moment een winnaar bent - dat wil zeggen: duurzaam immuun voor financiële kwetsbaarheid - is statistisch gezien zeer klein.
Toch wilde u wellicht, met uw partijkeuze, voor de zekerheid alvast uw (verhoopte) uitzonderingspositie en/of winst bevoordelen.

Hoop doet leven, zegt men.
Maar volgens James Baldwin is het andersom:

I can't be a pessimist because I'm alive. To be a pessimist means that you have agreed that life is an academic matter. So I'm forced to be an optimist.**

Leven doet hopen dus, en dat is maar goed ook.

Want leven is natuurlijk geen kwestie van cijfers of statistiek.

Maar stemmen, idealiter, wel.

Niets mis dus met gezond egoïsme, maar houd wél je hoofd erbij!

Mári Glas (1968)

* Alain de Botton, de Volkskrant, 15 juli 2017

** James Baldwin in de documentaire "I Am Not Your Negro"