Architect en socioloog Mári Glas (1968) buigt zich over noodlijdende vraagstukken in wetenschap en samenleving. Onder zijn redactie schrijven zijn (half)zussen Rémi ('55), Lis ('57), Mila ('68) en Ira ('83) Glas op hun Eigen Wijze met hem mee, over zelfgekozen onderwerpen. Waar het langer moet, laten zij hun ideeën rijpen op eikenhout en vullen hun eigen blogs hiermee. Waar het korter kán schenken zij hieruit gezamenlijk een Glaasje, van maximaal 300 milliliter, oftewel 300 woorden. Proost!


zaterdag 29 juli 2017

Lakmoesproefje voor (echte) vriendschap

Echte vriendschap is feestelijk.
Je hart springt op als hun deurklop klinkt.
Even uit de (onvermijdelijke) dagelijkse dosis onverschilligheid, onbegrip, middelmatigheid, saaiheid, vooringenomenheid, fatalisme, goedgelovigheid, benepenheid, kortzichtigheid en lafheid
Voor wie geestelijk nog in leven is, werkt vriendschap als balsem voor de ziel.

Essentieel is humor: onafscheidelijke metgezel van de diepste ernst.

Vriendschap is kennen.
Ben je bang dat vrienden jou zullen doorzien?
Op je hoede zelfs?
Kappen!

Vriendschap is vruchtbaar.
Volgens de econoom Tomáš Sedláček komen álle essentiële veranderingen in de wereld voort uit vriendschap.
Eindelijk brengen geestverwanten ontluikende ideeën tot wasdom die al een eeuwigheid, met talloos veel miljoenen, doelloos rondzweven.

Vriendschap is een vorm van liefde.
Je moet een beetje van je vrienden houden.
Bijvoorbeeld van hun manier van praten, lachen, lopen, kijken, redeneren of schrijven.
En, bovenal, van de onvermijdelijke keerzijde van hun mooie eigenschappen.
Want elk voordeel “heb” z’n nadeel.
Kortom: om lastiger kantjes te verdragen is enige vorm van liefde nodig.
Inclusief een lichamelijk element.
Maar aantrekkelijk of lichamelijk topfit hoeft een vriend natuurlijk niet te zijn.
Geen zorgen dus als je oud en/of gebrekkig bent, vaal, zwaarlijvig of uitgezakt.
Vrienden hoeven niet perfect te zijn.
Je wilt ze kennen, zoals ze zijn.

Maar fysieke afkeer is dodelijk.
Want je zit bij elkaar en je praat, urenlang.
Kleed je dus - ook (juist) voor je vrienden - met alle stijl die je in je hebt.
Máák er iets van.
Want vrienden zijn het waard.

Vriendschap is gelijkwaardig.
Hoed je dus, bovenal, voor bereidwillige hulpverleners.
Voor vrienden dus die zich, al dan niet “vanuit professionele ervaring”, vol (ogenschijnlijk) begrip boven jou stellen.
Want minachting is dodelijk, voor vriendschap.

“In nood leert men zijn vrienden kennen”, zegt men.
Voldoet jouw vriendschap niet aan bovenstaande voorwaarden?
Dan zullen jouw vrienden jou – op enig, bij voorkeur ongelegen, moment – lelijk tegenvallen.


Rémi Glas (1955)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten