Architect en socioloog Mári Glas (1968) buigt zich over noodlijdende vraagstukken in wetenschap en samenleving. Onder zijn redactie schrijven zijn (half)zussen Rémi ('55), Lis ('57), Mila ('68) en Ira ('83) Glas op hun Eigen Wijze met hem mee, over zelfgekozen onderwerpen. Waar het langer moet, laten zij hun ideeën rijpen op eikenhout en vullen hun eigen blogs hiermee. Waar het korter kán schenken zij hieruit gezamenlijk een Glaasje, van maximaal 300 milliliter, oftewel 300 woorden. Proost!


woensdag 15 februari 2017

Stemwijzer 2017: welterusten kiezer!

Volgens de makers van de nieuwe Stemwijzer* moet je bij het formuleren van stellingen alert zijn op “gevaarlijke” woorden:
...een paspoort ‘afpakken’ of een paspoort ‘afnemen’ – het komt soms op een paar letters aan. Vorige keer gebruikten ze per ongeluk de term ‘megastallen’ – bevooroordeelde taal, zeggen ze nu.**
De makers zijn immers overtuigd van de “noodzaak tot neutraliteit”.
Neutrale woorden zijn onbevooroordeelde woorden.

Ik pak er er maar eens een woordenboek*** bij:
Bij ‘afnemen’ vind ik: ontnemen, afpakken, afnemen (bloed), minder worden (krachten), onderwerpen aan (examen, verhoor), afnemen (stof).
Bij ‘afpakken’ daarentegen wordt slechts één betekenis vermeld: ontnemen.

Je zou zeggen dat ‘afpakken’ de lading uitstekend dekt.
‘Afnemen’ daarentegen duidelijk minder.
Het gaat immers om het onvrijwillig(!) afstaan van je identiteitsbewijs.
En dus niet om bloed, noch om krachten.
Niet om stof, noch om examens, of een verhoor.

Het gaat om een p-a-s-p-o-o-r-t!
Daar heb je er eentje van.
Of twee, hooguit (oei!).

Maar vijf mag écht niet, foei!
Zelf opnieuw een litertje aanmaken - op 'krachten' komen - kan óók al niet.
Je mocht willen dat het er de volgende dag alwéér lag, zoals met stof.
Herkansen, alsof het om examens gaat, is er evenmin bij.
Iets terugzeggen, als bij een verhoor?
Forget it!

Want zo’n paspoort wordt gewoon, tja... afgepakt.
Zeg maar.
Of je dat nou leuk vindt of niet.
Leuker kunnen we het niet maken, wél duidelijker.

Voordeel van ‘afnemen’ is natuurlijk wel dat je er alle kanten mee uit kunt.
Aangenaam zweverige kiezers belanden zo minder snel met beide benen op de grond.
Want soms is het wel een beetje éng om te weten waar een partij écht voor staat.
Je zou er maar nachtmerries van krijgen.

Welterusten kiezer!

Gelukkig is het met die paspoortstelling niets geworden.
Misschien omdat de PVV met twintig procent Stemwijzer-speerpunten al oververtegenwoordigd wás?

Mári Glas (1968)

** Toine Heijmans, “Stemwijzer”, uit de Volkskrant, 7 februari 2017
*** Kramers Woordenboek Nederlands, eerste druk, 2002

Geen opmerkingen:

Een reactie posten