Architect en socioloog Mári Glas (1968) buigt zich over noodlijdende vraagstukken in wetenschap en samenleving. Onder zijn redactie schrijven zijn (half)zussen Rémi ('55), Lis ('57), Mila ('68) en Ira ('83) Glas op hun Eigen Wijze met hem mee, over zelfgekozen onderwerpen. Waar het langer moet, laten zij hun ideeën rijpen op eikenhout en vullen hun eigen blogs hiermee. Waar het korter kán schenken zij hieruit gezamenlijk een Glaasje, van maximaal 300 milliliter, oftewel 300 woorden. Proost!


dinsdag 7 februari 2017

De ik-bak: wat is je probléém?!

“Wat is je probléém met een goed advies?” vroeg iemand.
Dit naar aanleiding van de ik-bak.
Is de ik-bak werkelijk een goed(bedoeld) advies?
Of – zomaar een greep! – vooral:

- Het doelgericht monddood maken van je gesprekspartner?
- Het bagatelliseren van persoonlijke ervaringen en bijbehorende emoties?
- De (plotselinge!) introductie van een competitief element in een ogenschijnlijk vriendschappelijk gesprek?
- Schaamteloos onvermogen om te luisteren?
- Smakeloze opschepperij, nota bene naar aanleiding van andermans falen?

Ter illustratie een joekel van een ik-bak uit de Volkskrant.
Want ook in krantencolumns duikt de ik-bak steeds vaker op.
Zoals bij Willem van Oostvoorn, personal coach.*
“Sociale tegenwind” heet onderstaande PR-kolom:
Wat ik niet doe, is jammeren over hoe oneerlijk het allemaal is geweest dat ik vanwege mijn afkomst, sociale status en accent allemaal kansen niet heb gekregen.[...] Ik heb er gewoon wat van gemaakt. Door een beetje door te zetten wanneer het tegenzat. Door wat extra hard te lopen om in de pas te kunnen blijven met mijn meer gefortuneerde [...] concurrenten.[...] Ik weiger naar de omgeving te wijzen als oorzaak voor mijn eigen onvermogen. [...] Wat je zelf volgens mij moet doen, is je erlangs vechten. Tanden op elkaar en niet mauwen. Je hebt een 'bad deal' gekregen van God, je ouders, Allah, de media of het lot. Het zij zo. Get used to it, suck it up en maak wat van jezelf. Of niet. Maar hou op met dat gejammer. Dat maakt je zwakker.
Je zult zo’n coach hebben!
De teneur: “sociale tegenwind” heeft altijd bestaan.
Niet “zeuren”, dus(?!), en iets “van jezelf maken”.
Een drogreden, dat wel (traditie-argument).

Maar sociale veerkracht heeft toch óók altijd bestaan?!
Nou ja, tot voor kort.
Want protest heet nu zwakheid.
Collectief verzet is vleugellam gemaakt door het almaar dwingender(!) gebod tot individuele veerkracht.

Mantra:

You can do it!
Yes you can!

Rémi Glas (1955)

* Willem van Oostvoorn, “Sociale tegenwind”, de Volkskrant, p.26, 21 december 2016.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten