Architect en socioloog Mári Glas (1968) buigt zich over noodlijdende vraagstukken in wetenschap en samenleving. Onder zijn redactie schrijven zijn (half)zussen Rémi ('55), Lis ('57), Mila ('68) en Ira ('83) Glas op hun Eigen Wijze met hem mee, over zelfgekozen onderwerpen. Waar het langer moet, laten zij hun ideeën rijpen op eikenhout en vullen hun eigen blogs hiermee. Waar het korter kán schenken zij hieruit gezamenlijk een Glaasje, van maximaal 300 milliliter, oftewel 300 woorden. Proost!


maandag 13 februari 2017

Stemwijzer 2017: wat zeggen de makers?

Het raadsel van de overmaat aan PVV-speerpunten in de nieuwe Stemwijzer is inmiddels opgelost.*
In een Volkskrant-interview** met de makers – “kalme, jonge mensen” die “onverstoorbaar” doorwerken – stelt projectleider Jochum dat de opbouw van een stemwijzer óók wat wil:
Die heeft behoefte aan ‘dramaturgie’. Dertig stellingen is al heel wat, in een tijd van korte aandachtsspannen. ‘Je moet met een aansprekende stelling beginnen en eindigen’ – geen wonder dus dat stelling 1 en stelling 30 afkomstig zijn van de PVV. Juist: van dat haastige A4-tje.
Aansprekende stellingen?!
Ik noem maar eens zo’n typische PVV-stelling (4):
Belediging van groepen op grond van ras, godsdienst of geaardheid moet niet langer strafbaar zijn.***
Inderdaad, een drama!
Maar het woord ‘dramaturgie’ lijkt mij de spreekwoordelijke vlag op de modderschuit die deze stelling is.
Tenminste: voor elk fatsoenlijk mens.
In deze tijd van “korte aandachtsspannen” is er blijkbaar nogal wat nodig om mensen op het puntje van hun stoel te krijgen.
Wat mij betreft zijn de makers beslist in déze opzet geslaagd.
Maar kan een stemwijzer die zelfs enkele ongrondwettelijke stellingen bevat - en daarbij in strijd is met universele mensenrechten! - daadwerkelijk dienen als serieuze leidraad voor zwevende kiezers? 
Voor een groep dus die inmiddels bijna de helft van de Nederlandse bevolking uitmaakt?

Ik volg het niet meer.
Voor de makers staat inhoud nota bene met stip op één:
Maar wij blijven een baken van inhoudelijkheid. Wij dwingen de partijen met de billen bloot te gaan.**
Aldus projectleider Jochum.
Bovendien blijken zij nadrukkelijk “overtuigd van de noodzaak tot neutraliteit”.**
Anders gezegd: de Stemwijzer is objectief.
Een controlerend en/of informerend instrument, ongehinderd door persoonlijke meningen.
“Onverstoorbaar” als de makers, inderdaad.
Nou ja: hóóguit gekruid met een snufje ‘dramaturgie’.
Maar dát is nodig.
Dit vanwege een veronderstelde aandachtsstoornis van het voltallige – kiesgerechtigde! – Nederlandse volk.

Als kiesgerechtigde voel ik me beledigd!

Mári Glas (1968)

** Toine Heijmans, “Stemwijzer”, uit de Volkskrant, 7 februari 2017

Geen opmerkingen:

Een reactie posten