Natuurlijk
ben ik vóór schone energie.
Helaas
is het aantal smaken beperkt.
Hoe
schoon kan energie eigenlijk zijn?
Wonderschoon!
Het
beperken van de CO2-uitstoot is een noodzakelijke, maar helaas onvoldoende
voorwaarde voor wonderschone energie.
Oftewel:
schone energie is niet schoon genoeg.
Want
wónderschone energie heeft betrekking op het gehéle plaatje.
Wonderschoon
betekent immers: héél mooi.
Waarom
zouden we met minder tevreden zijn?
Over
stuwmeren wil ik het niet eens hebben.
Grotere
verwoesting van natuur, (cultuur)historisch erfgoed, leefgemeenschappen en landschap
is nauwelijks denkbaar.
Gelukkig
hebben we in Nederland helemaal geen bergen.
Zonnepanelen
dan?
Op de enorme
dakvlakken van megaschuren en bedrijfspanden misstaan ze niet.
Minder "wonderschoon" zijn velden vol met zonnepanelen, in lange rijen.
Onder
die panelen ontstaat een dor en droog niemandsland: waardevolle landbouwgrond getransformeerd tot West-Europese woestenij.
Terwijl
er zóveel werkeloze daken beschikbaar zijn.
Tot
slot windmolens.
Op
zichzelf niet eens zo lelijk.
Toch
slaat de angst mij om het hart, rijdend door de Flevopolder.
Ziet Nederland er straks zó uit?
De Flevopolder was al wat... onherbergzaam.
Maar
wie beschermt de oude, harmonieuze, ongerepte landschappen?
Schaal
is alles.
Naast moderne windmolens lijken zelfs monumentale Groningse graanschuren wel tuinschuurtjes.
Maar
wat is een mooier koppel dan windmolens en snelwegen?
Qua schaal uit hetzelfde milieu, qua richting daarentegen complementair.*
Qua schaal uit hetzelfde milieu, qua richting daarentegen complementair.*
Naast snelwegen lijkt eventuele windmolenoverlast (geluid, slagschaduw) verwaarloosbaar.
Een
linkse politieke partij blijkt al een huwelijk voor te bereiden.*
Helaas
is de bruidsschat (grond!) nog te klein.
De vader van de bruid (de overheid, eigenaar van aangrenzende grond) werkt voorlopig onvoldoende mee.
De vader van de bruid (de overheid, eigenaar van aangrenzende grond) werkt voorlopig onvoldoende mee.
Desalniettemin: langs snelwegen vormen windmolens een aanvulling op het bestaande landschap.
Zo wordt de snelwegenstructuur vanuit de verte leesbaar:
Denkend aan Holland
Zie ik snelle wegen
Traag door oneindig
Laagland gaan,
Rijen ondenkbaar
IJle molenwieken
Op hooge staanders
Langs kanalen staan**
Zo wordt de snelwegenstructuur vanuit de verte leesbaar:
Denkend aan Holland
Zie ik snelle wegen
Traag door oneindig
Laagland gaan,
Rijen ondenkbaar
IJle molenwieken
Op hooge staanders
Langs kanalen staan**
Mila
Gras-Glas (1968)
* Door mensen aangelegde, grootschalige waterwegen (kanalen) lijken eveneens een geschikte aanleiding voor lintbebouwing van windmolens. Rivieren - oeroude, meanderende landschapselementen - daarentegen niet.
** Vrij naar "Denkend aan Holland", Hendrik Marsman:
** Vrij naar "Denkend aan Holland", Hendrik Marsman:
Denkend aan Holland Zie ik breede rivieren Traag door oneindig Laagland gaan, Rijen ondenkbaar IJle populieren Als hooge pluimen Aan den einder staan; En in de geweldige Ruimte verzonken De boerderijen Verspreid door het land, Boomgroepen, dorpen, Geknotte torens, Kerken en olmen In een grootsch verband
Geen opmerkingen:
Een reactie posten