De
makers van de Stemwijzer* zijn er stellig over: niet uitsluitend ‘het eigen
risico in de zorg moet worden afgeschaft’, maar óók: ’ook als dat betekent dat
de premies omhoog gaan’.**
Logisch
natuurlijk: voor niets gaat de zon op.
In
Jip en Janneke taal: jullie moeten kiezen.
Je
kan niet álles hebben!
Wel
patat?
Dan
géén ijsje.
Maar
is deze strengheid wel zo vanzelfsprekend?
Na
enig onderzoek blijkt de helft van de gekozen stellingen op een of andere
manier een beroep te doen op overheidsgeld.
Bijvoorbeeld:
meer geld voor nieuwe wegen, of voor kunst en cultuur.
Afblijven
van de hypotheekrenteaftrek!
Of:
de vennootschapsbelasting omlaag.
Allemaal
stellingen dus die betrekking hebben op het besteden van, besparen op óf incasseren
van een per definitie beperkte
hoeveelheid gemeenschapsgeld.
De
stelling over het eigen risico blijkt echter de enige met de toevoeging ‘ook
als dat betekent’.
Want
wie nieuwe snelwegen wil, mag er desnoods óók nog kunst en cultuur bij.
En
wie minder vennootschapsbelasting wil betalen, hoeft ter compensatie niet in te
leveren op de hypotheektoeslag.
Anders gezegd: in de nieuwe stemwijzer is geld vooral gratis.
Behalve
met betrekking tot het afschaffen van het eigen risico!
Hoewel
de consequentie (premies omhoog!) als het énig mogelijke alternatief wordt
gepresenteerd, lijkt deze compensatie bovendien nogal willekeurig gekozen.
De
makers van dit nadrukkelijk neutrale ‘baken van inhoudelijkheid’** lijken een
kort geheugen te hebben.
Hun
kennis over zorgsystemen in andere Europese landen houdt evenmin over.
Want
pakweg vier jaar geleden heeft regeringspartij PvdA geprobeerd om een
inkomensafhankelijke zorgpremie in te voeren.***
Gewoon,
net als elders.
Omdat
de VVD mordicus tegen was moest een
kabinetscrisis ijlings worden afgewend.
Nu
is de inkomensafhankelijke zorgpremie blijkbaar voorgoed taboe.
De
Stemwijzer volgde braaf.
Waaruit blijkt hoe geheugenverlies - zónder internationaal referentiekader, mét een scheutje willekeur - tot valse dilemma's leidt.
Gratis geld, behalve soms.
Gratis geld, behalve soms.
Mári
Glas (1968)
**
Toine Heijmans, “Stemwijzer”, uit de Volkskrant, 7 februari 2017
***
Zie ook: Mári Glas, “Zorgplannen: wie betaalt de rekening?”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten