Architect en socioloog Mári Glas (1968) buigt zich over noodlijdende vraagstukken in wetenschap en samenleving. Onder zijn redactie schrijven zijn (half)zussen Rémi ('55), Lis ('57), Mila ('68) en Ira ('83) Glas op hun Eigen Wijze met hem mee, over zelfgekozen onderwerpen. Waar het langer moet, laten zij hun ideeën rijpen op eikenhout en vullen hun eigen blogs hiermee. Waar het korter kán schenken zij hieruit gezamenlijk een Glaasje, van maximaal 300 milliliter, oftewel 300 woorden. Proost!


donderdag 6 oktober 2016

Gelukzoeker: een ongelukkige aanduiding

C’est le mot qui fait la musique, zou een aardig spreekwoord zijn.
Over gelukkig gekozen woorden valt weinig te zeggen, maar over de wanklanken des te meer.

Neem woorden als loser, allochtoon en excellent, die speciaal bedacht lijken om grote groepen te marginaliseren.
Deze woorden trokken eerder de aandacht bij een talkshow die jaarlijks een verkiezing – “Weg met dat woord” - houdt voor de áller-irritantste woorden.

De jury bestaat gewoonlijk uit hoogleraren.
Hieruit blijkt dat woordkeus een serieuze zaak is.
Want wetenschap begint met taal. 
Zelfs decimalen achter de komma kunnen niet bestaan zonder welomschreven begrippen en definities.

Bij mijn weten is 'gelukzoeker' nog niet aan de beurt geweest.
Met de term gelukzoekers worden vluchtelingen getypeerd die ten onrechte asiel aanvragen, aangezien hun land van herkomst als veilig beoordeeld wordt.
Maar wat wordt precies bedoeld met veilig?

“Armoede is de ergste vorm van geweld”, meende Gandhi.
Want uitzichtloze armoede is een meedogenloze sluipmoordenaar.
Je weet dat de marteling voort zal duren, omdat er nauwelijks kans op ontsnapping is.
Vergelijk het met levend begraven zijn.

Ik heb het niet over relatieve armoede, hoe vervelend ook.
Ongelijkheid noodzaakt mensen immers zelden hun land te ontvluchten. 
Ik bedoel absolute armoede, die inhoudt dat onderwijs, medische zorg en gezonde, gevarieerde voeding niet vanzelfsprekend zijn.

Mensonterende armoede komt - nog altijd! - voor.
Uitgerekend in die landen waaruit mensen vluchten, die als gelukzoekers worden aangeduid.
Waarmee hun kans op asiel bij voorbaat verkeken is.

Weldoorvoede, gezonde mensen verkiezen geluk boven tegenslagen of ongemak.
Desgevraagd verkiezen weldenkende mensen een snelle dood boven een langzame.
Vooropgesteld dát er iets te kiezen valt.

Geluk suggereert eigen keuze, voor méér, of beter.
Wie voldoende heeft, blijft desondanks dóórzoeken, naar geluk.
Maar zogeheten gelukzoekers hébben geen menswaardiger alternatief dan vluchten.
Het risico nemen ze erbij: een mogelijke verdrinkingsdood.
Niet beter, wel sneller.

Mári Glas

Geen opmerkingen:

Een reactie posten