Architect en socioloog Mári Glas (1968) buigt zich over noodlijdende vraagstukken in wetenschap en samenleving. Onder zijn redactie schrijven zijn (half)zussen Rémi ('55), Lis ('57), Mila ('68) en Ira ('83) Glas op hun Eigen Wijze met hem mee, over zelfgekozen onderwerpen. Waar het langer moet, laten zij hun ideeën rijpen op eikenhout en vullen hun eigen blogs hiermee. Waar het korter kán schenken zij hieruit gezamenlijk een Glaasje, van maximaal 300 milliliter, oftewel 300 woorden. Proost!


woensdag 19 oktober 2016

Minder eten kost minder geld. Of niet?

Twee belangrijke kenmerken van een goed dieetadvies (zie Glaasjes: “Honger maaktcreatief”, “Eten wat je nodig hebt”) zijn praktische uitvoerbaarheid en de periodieke gelegenheid tot stout zijn.

Een derde kenmerk is dat je nooit of te nimmer extra, ondefinieerbare, door derden gefabriceerde voedingsmiddelen toevoegt aan je menu.
Je wilt immers afvallen, niet aankomen.

Dûh!
Toch is dit minder vanzelfsprekend dan het lijkt.

Soms belooft een plaatje op internet een effectieve buik- of bilspieroefening.
Klik je erop, dan vind je geen oefening, maar een advertentie.
Voor een dieet dat “voor de zomer” een platte buik of strakke billen belooft.
Mits je drankje zus, of poedertje zo afneemt, in ruil voor harde euro’s die je ook aan (veel grotere hoeveelheden!) écht eten uit kunt geven.

Het gaat vaak om het vervangen van homecooked meals door (al)chemie.
Producten, pillen zelfs, samengesteld door derden.

Begin hier nooit aan.

Een eenvoudige vuistregel is dat je (over)grootouders geen spier vertrekken bij het aanschouwen van wat jij eet.
Oók niet in je verbeelding.
Speciaal voor dit doel hangt hun portret – in sepia, plechtig gezeten achter een tafel – boven mijn eigen eettafel.
Zodra ik hun bedenkelijke blikken voel zit er – letterlijk! – een luchtje aan mijn maaltijd.

Een effectief dieet houdt helaas altijd in dat je minder eet dan je deed.
Vaak laat je één van de meest gangbare voedingsmiddelen weg (suiker, gluten, koolhydraten) of combineert bepaalde ingrediënten niet in één maaltijd (proteïnen en koolhydraten: Montignac, Alan Carr).

Helaas is het ondoenlijk om voor de meest algemene voedingsmiddelen (aardappelen, brood) duurzaam te blijven bedanken.
Want eten is een sociale bezigheid.
En andere mensen eten weer ándere dingen niet.

Houd moed.
Een bruikbaar advies volgt.
Voor nu alvast dit:
Als uw dieet sociale consequenties heeft, wees dan op uw hoede.
Maar als het armzalige beetje dieetvoer nu u méér kost dan de reguliere kost die u vroeger at, kap dan meteen.


Mila Gras-Glas

Geen opmerkingen:

Een reactie posten