Over de noodzaak van babbelen

Vrouwen babbelen meer dan mannen.

Zo is het idee.

Babbelen: gezellig, maar nodeloos(!) langdurig(!) praten over onbeduidende(!) onderwerpen.

Synoniemen: kakelen, kleppen, klessebessen, kletsen, keutelen, keuvelen, kouten, kwebbelen, kwetteren, leuteren, ouwehoeren.

En in de praktijk vooral: roddelen.

Babbelen staat niet hoog in aanzien.

Helaas blijkt de effectiefste manier voor eerherstel van allerlei zaken*, waaronder gebabbel: bewijzen dat iets van oudsher geen typisch vrouwelijke specialiteit is.

Aanwijzingen hiervoor vond ik in onverwachte hoek, van een mán nog wel.

Evolutionair bioloog, fysioloog en biogeograaf – en autodidact-antropoloog en schrijver – Jared Diamond bracht jaren door tussen traditioneel levende volkeren.

Al snel merkte hij dat mannen uit deze afgelegen gemeenschappen, zoals bijvoorbeeld Papoea’s uit Nieuw-Guinea, meer babbelen dan alle Westerse vrouwen bij elkaar.

Volgens Diamond babbelen zij het klokje rond:

Ze leveren voortdurend commentaar op wat er nu aan de hand is, op wat er vanochtend en gisteren gebeurde, wie wat wanneer heeft gegeten, wie wanneer en waar stond te plassen, wie wat over wie zei en wie wat heeft aangedaan, en dat alles tot in de kleinste bijzonderheden. Ze praten niet alleen overdag ongelooflijk veel, ze worden ook ’s nachts van tijd tot tijd wakker en beginnen dan opnieuw te praten.**

Net als vriendinnen die onderling ellenlang ervaringen uitwisselen – babbelen, roddelen, kwáádspreken desnoods – over mannen.

Zodat ze bijvoorbeeld eindelijk een punt achter die hopeloze relatie kunnen zetten.

Omdat ze ineens kunnen benoemen wát er aan de hand is.

Je voorbereiden op de gevaren van het leven, noemt Diamond dat.

Ook wel: alert zijn op alledaagse vanzelfsprekendheden, oftewel “constructieve paranoia”.

Babbelen: een slimme meid is op haar toekomst voorbereid?

Helaas hebben mijn succesvolste carrièrevriendinnen wel iets beters te doen.

Want zij vinden babbelen zonde van de tijd.

Onze telefoontjes zijn praktisch en zakelijk, onze ontmoetingen opgewekt en opbouwend.

Moderne emancipatie: worden zoals verstandige mannen nóóit waren.

  

Mila Gras-Glas (1968)

* Denk bijvoorbeeld aan onderwijs en zorg

** Jared Diamond, “De wereld tot gisteren. Wat we kunnen leren van traditionele samenlevingen”, 2013, p. 313