In “Misbaksels, beter voorkomen dan genezen?” noemde
ik de Big Five Persoonlijkheidstest.
Dit is een uit de VS afkomstig:
Degelijk en adequaat beoordelingsinstrument [...] om iemands belangrijkste eigenschappen snel en betrouwbaar te meten en te beschrijven*
Het gaat om een talige meetmethode.
Daarom is het vreemd dat de vijf basisvariabelen nogal eens
wisselen van gedaante.
Misschien ligt het aan de Nederlandse vertalingen.
De oorspronkelijke begrippen zijn: openness, conscientiousness, agreeableness, extraversion and
neuroticism.
De tegenstelling introvert-extrovert is de minst dubbelzinnige.
De overige kernwaarden lijken – ook in het Engels! – vooral
containerbegrippen.
Je kunt eraan ophangen wat je wilt.
Zo wordt agreeableness
soms vertaald met vriendelijkheid, maar dan weer met inschikkelijkheid of met
onbaatzuchtigheid.
Openness slaat op
intellectuele autonomie.
Maar ook op avontuurlijkheid, wat iets anders is.
Conscientiousness wordt zowel
vertaald met gewetensvolheid, als met zorvuldigheid.
Hoe serieus kun je testresultaten nemen, als de basisdefinities al
voor meerdere uitleg vatbaar zijn?
Vaag of niet: dit beoordelingsinstrument dient als “referentiekader in wetenschappelijkonderzoek”.
De
test wordt zelfs veel gebruikt, nota bene in gevallen
waarin “de DSM-IV tekortschiet bij de diagnostiek vanpersoonlijkheidsstoornissen”.
Moedig legt Frank haar hoofd op het hakblok.
Na beantwoording van meerkeuzevragen blijkt zij weinig
hulpvaardig, mensenschuw én emotioneel instabiel.
Ze was dan ook een “nukkig” kind en een vréselijke puber.
Is er sprake van een persoonlijkheidsstoornis?
Gestoord of niet: Frank is wél gepromoveerd, en een veelgeprezen
wetenschapsjournaliste bovendien.
Haar indringende documentaire werd bovendien gelauwerd.
Dit alles is vermoedelijk geen verrassing voor Susan Cain, die het
in “Quiet” opneemt voor de introverte mens.
Volgens Cain wordt extraversie in het westen schromelijk
overschat.
Terwijl het leeuwendeel van de indrukwekkende prestaties op naam
staat van eenzelvige individuen.
Het leveren van langdurige, eenzame
inspanningen is immers onbegonnen werk voor extroverts,
die hun energie vooral halen uit gezelschap.
“Quiet” bracht eerherstel voor de introverts.
Hoog tijd voor herbezinning op de overige (Grote?!) Vier.
Rémi Glas (1955)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten