Elke
contactadvertentie van Pier Ebbinge heeft een eigen thema.
Bijvoorbeeld identiteit, verscholen achter een haast pathologische angst om
voor “doorsnee” te worden versleten*.
Contactadvertentie Pier Ebbinge Relationship, uit de Volkskrant |
Bovenstaande advertentie gaat over wederkerigheid: geen sociologisch thema, maar participatiejargon.
Broertje
van zelfredzaamheid (“eigen broek ophouden”) en verbinden, niet toevallig eveneens
genoemd (“verbindend”).
Sociologisch
onderzoek** wijst uit dat het beroep op wederkerigheid – een te leveren
tegenprestatie voor te ontvangen hulp – bestaande ongelijkheden versterkt.
Mensen
die weinig te bieden hebben (werklozen, ouderen) blijken minder hulp en steun te
ontvangen dan mensen die helemaal geen hulp nodig hebben, maar het wel zouden kúnnen bieden.
Niet
omdat de laatste groep behulpzamer is, maar omdat je hen ooit
nodig kunt hebben.
Kwestie
van investeren, bij voorkeur in de bruikbaarste leden van je netwerk.
Bovenstaande
advertentie is van een “gerenommeerde specialist in de zorg”.
"Verzorgend", houdt van "kleur en fleur".
Zorg: niet te verwarren met hulp.
Verleende
hulp heeft iets feestelijks, voegt iets toe of geeft direct resultaat.
Het
lampje hangt, de boom is gesnoeid.
Zorg
is, voor de hulp(zorg?!)behoevende, als dagelijks brood.
Als
naaste kom je er niet met goed fatsoen onderuit.
Iemand
kan immers zelf niet langer in een eerste levensbehoefte voorzien.
Helaas
kan zelfs de intensiefste zorg aan dat laatste feit niets veranderen.
Zorg
is dan ook vaak een kwestie van dweilen met de kraan open.
Hier zijn geen woorden voor, in participatietaal.
Onze “gerenommeerde” zorgspecialist omschrijft zichzelf als:
Goed voor de medemens die het verdient.
Naar eigen zeggen is zij “warm en betrokken”, “in werk en in persoonlijk leven”.
Maar
voor wie?
Noodzakelijke(!) zorg, uitsluitend te verlenen in ruil voor eerder bewezen (ver)diensten?!
En
ik maar denken dat professionele, specialistische zorg voor iedereen is!
Een
en ander “tekent haar aard en betekenis”, inderdaad.
Zou haar kundigheid door zorgbehoeftigen eveneens “hogelijk gewaardeerd” worden?
“Het
werk wordt afgebouwd”: gelukkig maar!
Rémi Glas (1955)
Rémi Glas (1955)
* Rémi Glas, “Money followsmerits. Of andersom?”, 27-10-2016
** Onder meer Aafke Komter, “Reciprocity as a
Principle of Exclusion: Gift giving in the Netherlands”, 1996
Geen opmerkingen:
Een reactie posten