Wetenschapper, houd je bij je leest!

Wetenschappelijke onderzoeksresultaten worden steeds vaker afgedaan als “ook maar een mening”.

Volgens diverse opiniemakers is dit tendentieus en zelfs gevaarlijk.

Inmiddels is er sprake van een nieuwe trend: gevestigde intellectuelen die het per definitie opnemen voor veronachtzaamde wetenschappers.

Deze nieuwste hype heeft als vervelende bijkomstigheid dat mensen die soms (met reden!) twijfelen aan de integriteit en/of rationaliteit van bepaalde wetenschappelijke onderzoeken op één hoop worden gegooid met verzuurde, achtergebleven, sneue, dommige types die overal “tegen” zijn.*

Zo wordt het weer een strijd tussen de gevestigde orde (“elite”) en, tja, de gewone man/vrouw.

Met mijn twee Masters bij wijze van schild tegen “elitaire” laster, moet ik “Henk en Ingrid” misschien een handje helpen.

Zij hebben namelijk wél een punt.

Al komt het er soms wat onbeholpen uit.

Over de omstreden nieuwe financieringsbronnen ten gevolge van bezuinigingen kan ik kort zijn.

De wetenschappelijke methode blijft overeind, maar geldschieters krijgen grip op onderzoeksvragen.

Vooral het fundamentele onderzoek, dat (ogenschijnlijk!) geen welomlijnd en aantoonbaar doel dient, wordt bedreigd.

Hiervan zijn wetenschappers zelf de voornaamste slachtoffers.

Er zijn steekhoudender verklaringen voor het toenemende wantrouwen van de leek.

Zo is wetenschappelijke literatuur beperkt toegankelijk.

Inzage kost geld en statistiek en onbegrijpelijk vakjargon doen de rest.

Journalisten worden geacht de kloof tussen wetenschappers en leken te overbruggen.

Idealiter raadplegen zij daartoe hoogstpersoonlijk de wetenschappelijke literatuur, en interpreteren deze uitsluitend volgens strikt wetenschappelijke regels.

Maar helaas beperkt de ontoegankelijkheid van wetenschappelijke literatuur zich niet tot Henk en Ingrid.

Journalisten zijn ook maar mensen.

Liever bellen ze even snel een wetenschapper.

Zoals voor het artikel over de 'etalagecrèche' waarover mijn zusje gisteren schreef.

Dan blijkt dat wetenschappers – buiten hun streng gecensureerde wetenschappelijke publicaties – óók maar gewoon mensen zijn, met, jawel, een mening.

Soms ontaardt zo’n interviewtje in borrelpraat.

In het ergste geval misbruiken wetenschappers hun status voor politieke doeleinden.

Ir. Mári Glas, MSc sociologie***

* Zoals iedereen die tegen het vrijhandelsverdrag met de Oekraïne stemde destijds werd weggezet als domme en/of anti-Europese populist. Terwijl er genuanceerde en rationele argumenten zijn om ernstig te twijfelen aan de wenselijkheid van dergelijke vrijhandelsverdragen. Zie bijvoorbeeld PvdD
** De Volkskrant, "opvang naar inkomen"(p8-9), 22 november 2016

*** Bij wijze van uitzondering zet ik mijn titels er een keer bij. Dit omdat mijn kritiek op de wetenschappelijke praktijk anders zo maar kan worden afgedaan als 'gebrek aan nuance' en 'tegen zijn' van de 'boze (lageropgeleide) witte man'. Maar het is wel triest - en een bevestiging van het bovenstaande - dat ik denk dat dit nodig is...